We kunnen diep geraakt worden door een kristal. En dat is niet alleen omdat we deze oeroude stenen zo mooi vinden. Ze worden ook krachten toegekend die ons kunnen helen en helderheid kunnen geven.
Edelstenen spelen al duizenden jaren een belangrijke rol in het leven van de mens. Ze werden vroeger al vaak als sieraad gedragen. De Grieken en Romeinen maakten veel kunst van edelstenen en marmer. Verpulverd edelsteen werd gebruikt als oogschaduw en als verf voor schilderijen en muurschilderingen.
Edelstenen werden tot ongeveer de 18e Eeuw veelvuldig gebruikt voor de genezing. De oudste tekst die we kennen over de helende kracht van kristallen dateert van ongeveer 1600 voor Christus; deze staat op een stuk Egyptisch papyrus en bevat aanwijzingen voor het gebruik van kristallen en stenen als geneesmiddel. Zieken droegen kralen van Lapis lazuli, malachiet en rode jaspis om hun nek, zodat de ziekte via de stenen uit hun lichaam kon wegstromen. Niet alleen werden edelstenen gedragen/ geplaatst maar werd er ook edelsteenpoeder gegeven om te drinken.
Waar komt het diepe gevoel van verbondenheid met edelstenen toch vandaan? Is het een gek idee dat kristallen hun eigen energie hebben en dat sommige mensen die energie kunnen waarnemen of voelen? Niet als je bedenkt dat Einstein ons met de kwantumwetenschap heeft geleerd dat alles energie is. Een edelsteen is een natuurproduct, het komt uit de natuur en bestaat net als ons mensen uit een trillingsfrequentie. als je een edelsteen bij je draagt of in de ruimte zet, dan zal de energetische trilling van de steen door je lichaam worden opgenomen.
